- ΙΕΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ
- Ημέρα εορτής: 30 Ιανουαρίου.
- Πανήγυρης: Τελείται Αγρυπνία το βράδυ της 29ης Ιανουαρίου και την ημέρα της εορτής το πρωί Θεία Λειτουργία και το απόγευμα ο Εσπερινός των Κτητόρων κατά την μοναστική τάξη
- Χρονολογία: 1846.
- Θέσις: Στο κέντρο της πόλεως, πλησίον της παραλίας
- Ιστορικά: Ο Ι. Ναός των Τριών Ιεραρχών υπήρξε το πνευματικό λίκνο όλων των μεγάλων λογίων της Σκιάθου, με πρωτοκορυφαίους τους δύο Αλεξάνδρους, Παπαδιαμάντη και Μωραϊτίδη.
- Εντός του Ι. Ναού των Τριών Ιεραρχών φυλάσσονται σχεδόν όλα τα ιερά κειμήλια από τους Ναούς του Κάστρου (Ιερά Σκεύη, Άγια Λείψανα, Ι. Εικόνες).
- Επίσης εις τον Ι. Ναό των Τριών Ιεραρχών ευρίσκεται το Προσκύνημα της Σκιάθου η θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας της Εικονίστριας, Πολιούχου της Σκιάθου.
- Μεταξύ των Εφημερίων του Ι.Ν. διακρίθηκαν ο πατέρας του παπά-Διαμάντη, πατήρ Αδαμάντιος καθώς και ο λόγιος ιερέας π. Γεώργιος Ρήγας ο Λαογράφος του νησιού.
«Σήμερον εἶναι ἡ ἑορτὴ τῆς ἀγαπημένης μας Σκιάθου. Ὁ νοῦς μου πετᾶ, ἐδῶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν μας εἰς τοὺς Τρεῖς Ἱεράρχας, ὅπυ μικρὸν παιδίον ἐκανοναρχοῦσα καὶ ἔλεγα τὸν Ἀπόστολον. Ἐπέρασεν ἀπὸ τὸτε μία ζωὴ πολὺ μακρά, ὁποῦ ἐχάθησαν πλέον ὅλα ἐκεῖνα τὰ πρόσωπα τὰ ὁποῖα ἐσύχναζον εἰς τὸν σεβάσμιον Ναόν μας». (Ἀπὸ Ἐπιστολὴ τοῦ Ἀλεξ. Μωραϊτίδου πρὸς τὴν ἀδελφή του Σεραϊνὼ στὶς 30/1/1921).
«Ὦ τῆς ἐνορίας μου κώδων! Ἀγαπητέ μου σύντροφε, ὅστις καθ’ ἑκάστην πρωΐαν μ’ ἐξήγειρες τοῦ ὕπνου, καὶ ὅστις πρῶτος μὲ ἐδίδαξες τὴν ὕπαρξιν τοῦ Θεοῦ! Νομίζω ὅτι σὲ ἀκούω, ὅτι ὁ γλυκὺς ἐκεῖνος ἦχος σου ὡς ἀντιλάλημα ἡδονικῆς μουσικῆς εἰσδύει εἰς τὰ βάθη τῆς καρδίας μου. Καὶ μετὰ τόσα ἔτη, ἅτινα μ’ ἐγήρασαν πλέον, μοὶ φαίνεται ὅτι εἶμαι εἰς τὰς νεανικάς μου ἡμέρας καὶ ὅτι τὸ μακρὸν τῶν ἐτῶν μου διάστημα εἰς μίαν στιγμὴν διατρέχει τὸ ἀντιλάλημα τοῦ ἤχου σου». («Προλεγόμενα» Ἀλεξ. Μωραϊτίδη)
……………………………………………………………….
- ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΛΙΜΝΙΑ
- Ημέρα εορτής: 8 Σεπτεμβρίου.
- Πανήγυρης: Τελείται Αγρυπνία το βράδυ της 7ης Σεπτεμβρίου και την ημέρα της εορτής το πρωί Θεία Λειτουργία και το απόγευμα ο Εσπερινός των Κτιτόρων κατά την μοναστική τάξη.
- Χρονολογία: 1837.
- Θέσις: Είναι ο δεύτερος ενοριακός Ναός του νησιού και το υψηλό κωδωνοστάσιο δεσπόζει όλης της πόλεως.
- Ιστορικά: Στην Εκκλησία της Παναγίας της Λιμνιάς φυλάσσεται η κάρα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
«Στὴν ἐπάνω γειτονιὰ κτισμένη ἡ ἐκκλησία σύρριζα εἰς τὸν βράχον τοῦ Σχοινᾶ καῖ κατέναντι τοῦ σιρόκου ἦτο ὡς προπύργιον ἀπόρθητον, θαρρεῖς, τοῦ ἀτιθάσσου ἀνέμου, τοῦ ὁποίου πολλάκις εἶχε διακόψει τὴν βίαν καὶ τὴν ὁρμήν, ὅριον ἡγιασμένον γαλήνης καὶ σωτηρίας, οὐχὶ μόνον διὰ τοὺς εἰς τὸν λιμενίσκον ἐκεῖνον εἰσπλέοντας καὶ ὁρμοῦντας, ἀλλὰ καὶ διὰ τοὺς μακρὰν εἰς τὰ πελάγη τὰ μεγάλα κινδυνεύοντας εἰς ὥρας τρικυμιῶν, ἐνώπιον τῶν ὁποίων προσκαλουμένη παρίστατο ἡ Παναγία ἡ Λιμνιά, ἄλλοτε ὡς φανὸς καθοδηγῶν ἐν μέσῳ τῶν ὑφάλων, καὶ ἄλλοτε ὡς ναύκληρος διατάσσων τὰ δέοντα, καὶ ἄλλοτε ὡς κυβερνήτης πηδαλιοῦχος μὲ τὴν ἀκτινοβολοῦσαν οὐράνιον αἴγλην της περὶ τὴν κεφαλήν, μὲ τὸ μεγάλον της πρόσωπον καὶ τὰ μεγάλα της μάτια. Διὰ τοῦτο ἦτο γεμάτη ἀφιερώματα ἡ Παναγία ἡ Λιμνιά. Παιδάκια, χεράκια, ματάκια, ὅλα ἀσημένια, ἐκρέμοντο ἐκεῖ ἐκ σχοινίου μεταξωτοῦ ὁριζοντίως ἐπάνω εἰς τὴν εἰκόνα προσδίδοντα αἴγλην καὶ λάμψιν θαυμαστήν. Ἀλλὰ πρὸ πάντων ἀσημένια καραβάκια καὶ βαρκίτσας ἦσαν ἐκεῖ ἐν μέσῳ τῶν ἀναθημάτων… Ἦτο ἀρχαία εἰκὼν καὶ μεγάλη ἡ Παναγία ἡ Λιμνιὰ μὲ τὸ μεγάλο πρόσωπον καὶ τὰ μεγάλα της μάτια… Εἰς κάθε κίνδυνον θαλάσσης, εἰς πᾶσαν τρικυμίαν αἱ νησιώτισσαι ἔτρεχαν νὰ διαβάσουν παράκλησιν· καὶ εἰσηκούοντο πολλάκις αἱ δεήσεις των, καὶ ἔκαμπτον τὸ θεῖον τὰ δάκρυα». («Σὲ μιὰ Παράκλησι» Ἀλέξ. Μωραϊτίδη)
……………………………………………………………….